Ik denk dat onze oorspronkelijke ideeën bescheidener waren dan wat het nu is. Ik ben blij te kunnen zeggen dat we misschien wel meer hebben bereikt dan we hadden durven dromen. In het begin leefde de school dankzij het enthousiasme van de ouders en de eerste kinderen die de school begonnen te bezoeken. Nu denk ik dat we een zeer professionele school hebben. Nu is alles georganiseerd, echt professioneel en de kwaliteit van het onderwijs is heel anders – veel beter! Er is veel enthousiasme voor nodig om iets op te zetten, en om het ook echt op te zetten is een heel informele aanpak nodig, veel vertrouwen. (…) De school is tegenwoordig ook het centrum van de Bulgaren! Niet alleen de kinderen komen samen, maar ook de ouders. We zien veel ouders buiten de school, en dit zijn contacten die dankzij de school zijn ontstaan.

Kinderen leren heel gemakkelijk van kinderen en door samen te komen met andere kinderen, leerden ze echt heel snel. Ze waren blij om naar de Bulgaarse school te komen. Ze zochten hun vriendjes op. Plotseling verbeterde hun niveau van het Bulgaars enorm. We hebben zeer goede herinneringen aan hoe we geholpen hebben en hoe we actief deelgenomen hebben. De Bulgaarse school was dus goed voor de kinderen en goed voor de volwassenen.

Baba Marta, Kerstmis … we hebben tenslotte onze eigen tradities om te vieren en als onze kinderen ze samen met andere kinderen vieren, blijven deze tradities bewaard voor de toekomst. Als je in het buitenland woont, moet je weten waar je wortels liggen – dat is het belangrijkste.(…) Eén grote familie – Bulgaars!